κ α λ ω σ η λ θ α τ ε

η προσωπική χωματερή σκέψεων ενός Έλληνα με αεικίνητα μάτια

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Par Avion ή... Par Αργόν;

Ε, λοιπόν, αυτό δεν μπορούσα να το αφήσω αμπλογκάριστο.

Την περασμένη Παρασκευή, παραγγέλνω από το on-line κατάστημα των Porcupine Tree, Burning Shed, τη συλλεκτική έκδοση του τελευταίου τους άλμπουμ, "Fear of a Blank Planet". σε DVD-Audio. Για την ακρίβεια, είναι "υβριδιακός" (hybrid) δίσκος, καθώς λειτουργεί ως DVD-Video (με ήχο DTS 5.1 και PCM Stereo) και ως DVD-Audio (με 24-bit MLP 5.1 και 2.0). Είναι, δηλαδή, μια από τις λίγες περιπτώσεις όπου και ο φάκελος AUDIO_TS και ο VIDEO_TS είναι "γεμάτοι". Το δισκάκι περιέχει επίσης το EP "Nil Recurring", που αποτελείται από κομμάτια που απορρίφθηκαν από το "Fear..." και διάφορα μικρά extras.

Κόστος; Γύρω στα 11 ευρώ (10 λίρες Αγγλίας, αν θυμάμαι καλά), συν 1.80 τα έξοδα αποστολής. Με περίπου 13 ευρώ, αγοράζεις 80 λεπτά μουσικής, ένα βίντεο κλιπ και δύο ταινίες μικρού μήκους. Μια χαρά, έτσι;

Προσέξτε, τώρα: το DVD το παρήγγειλα την Παρασκευή. Μιας και οι Porcupine Tree είναι Βρετανοί, το δισκάκι θα μου ερχόταν, λογικά, από το Ηνωμένο Βασίλειο. Μερικά λεπτά μετά την παραγγελία, μου στέλνουν e-mail και μου λένε το εξής:

"Your order will normally be processed the next working day."

Οκέι, λέω, ας περιμένω μέχρι την επόμενη εργάσιμη μέρα. Και μαντέψτε: την Τρίτη, το DVD ήταν στην πόρτα του σπιτιού μου, σε άριστη κατάσταση.

Γιατί σας τα λέω αυτά; Για να πουλήσω μούρη, επειδή πήρα ένα prog-rock άλμπουμ σε limited edition που πήρε υποψηφιότητα για βραβείο Grammy Καλύτερου Surround Album και έχασε από αυτό το πράγμα; Όχι ότι μισώ τους Beatles, αλλά... σκεφτείτε το λίγο, δεν είναι κάπως εξοργιστικό να σκοτώνεσαι νυχθημερόν να φτιάξεις ένα surround album και να σου παίρνουν το βραβείο οι Beatles; Αλλα όχι, ούτε και γι' αυτό το λόγο σας τα λέω όλ' αυτά.

Μιας και είμαι φοιτητής στη Λέσβο, που είναι πολύυυυ μακριάααααα από το σπίτι μου, αν χρειαστώ κάτι και δεν μπορώ να το πάρω από δω, οι γονείς μου μου το στέλνουν μέσω του ταχυδρομείου. Και ξέρετε κάτι; Τα δέματα που μου στέλνουν καθυστερούν πολύ περισσότερο απ' όσο το "Fear of a Blank Planet". Σχεδόν μια βδομάδα. Ξέρω, τα ελληνικά πλοία, τα φορτωμένα δρομολόγια, τα νησιά μπλα μπλα μπλα. Σκεφτείτε, όμως, κι αυτό: έστω κι αν το DVD ήρθε με αεροπλάνο, μην ξεχνάτε ότι ήρθε από την Αγγλία. Εφόσον το Σαββατοκύριακο δεν κουνιέται ούτε φύλλο (είπαμε, μόνο εργάσιμες μέρες), και το e-mail είπε "την επόμενη εργάσιμη μέρα θα δηλωθεί η παραγγελία σας", άρα το DVD ξεκίνησε από την Αγγλία τη Δευτέρα.

Ανακεφαλαιώνουμε: Ένα DVD έρχεται από τη μία χώρα στην άλλη μέσα σε δύο μέρες, κι ένα δέμα που πάει από τη βόρεια Ελλάδα στη Λέσβο έρχεται σε... σχεδόν μια βδομάδα;

Τα συμπεράσματα δικά σας, αγαπητοί μου ανοιχτομάτηδες...

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Οι Onirama έκαναν αλλαγή φύλου!!!

Οκέι, τώρα τα είδα όλα. Μπορώ να πεθάνω ήσυχος.



Ποιος David Lynch και αηδίες μου λέτε τώρα; Οι Onirama είναι οι άρχοντες του σουρεαλισμού. Τέλος.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Μπες και συ στον κόπο!

If you reveal your secrets to the wind you should not blame the wind for revealing them to the trees.

- Kahlil Gibran (1883 - 1931)


Εμπρός! Ξεκίνα να γκρινιάζεις.

Τράβα τα μαλλιά σου για την οικονομική κρίση. Φώναξε για την κακή δουλειά που έκανε ο προηγούμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Φώναξε και για τον καινούριο, που δε σου φαίνεται να έχει κάνει καμιά σημαντική αλλαγή.

Κάνε συχνά παράπονα για τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Την ακρίβεια. Την σταδιακή εξαφάνιση κάθε είδους ζώου. Την εγκληματικότητα. Τον πόλεμο. Κάνε διαδηλώσεις. Φτιάξε ταμπέλες, βάλε σελοτέιπ στο στόμα σου, αλυσοδέσου γύρω από την πόρτα του δημαρχείου της πόλης σου. Φέρε και φίλους. Κάψτε μαγαζιά, σπάστε τα κράνη αστυνομικών με κοτρώνες, γκρεμίστε ιστορικά μνημεία.

Γιατί αυτό θέλουν.

Δεν σας φαίνεται παράξενο που, ενώ γίνεται τόσος σαματάς και τόσες επαναστάσεις λαμβάνουν χώρα απ' άκρη σ' άκρη του πλανήτη, η σταδιακή κάθοδος της Εποχής του Ανθρώπου δεν έχει σταματήσει; Γιατί συνεχίζουν ανένδοτοι, αφού ξέρουν ότι οι ενέργειές τους μας εξοργίζουν;

Μήπως γιατί έτσι μας θέλουν;

Οι επαναστάτες φωνάζουν, "μη γίνεσαι το πρόβατό τους, γίνε λύκος". Κι αν το να είσαι λύκος είναι πρόβατο γι' αυτούς; Κι αν όλα αυτά είναι στημένα, ώστε ο κόσμος να ασχολείται με αυτά τα προβλήματα και όχι για κάτι άλλο;

Σίγουρα, πάντοτε υπάρχει κάτι που δεν το ξέρουμε. Κάτι που, όσους δημοσιογράφους ή κάμεραμαν και να χώνουμε από δω κι από κει, δεν πρόκειται να το δούμε. Ελάτε τώρα, μη μου πείτε ότι, παραδείγματος χάριν, τις ΗΠΑ διευθύνει ο Πλανητάρχης! Όσο "υπεράνω" και να μας πλασάρεται, πάντοτε θα είναι προφανές ότι δεν είναι παρά μια βιτρίνα. Ποιοι κυβερνούν, λοιπόν; Αυτοί που στέκονται από πίσω του. Δεν μιλάω για FBI και CIA, κι αυτά βιτρίνες είναι. Μιλάω για πράγματα για τα οποία είναι αδύνατον να μιλήσω, καθώς δεν ξέρω τίποτε γι' αυτά.

Γιατί αυτό θέλουν.

Φυσικά, δεν λέω ότι όλες οι επαναστάσεις του κόσμου πρέπει να σταματήσουν και ότι όλα είναι μάταια. Απλώς, μάλλον δεν ξέρουμε για τι πολεμάμε...