Par Avion ή... Par Αργόν;

Ε, λοιπόν, αυτό δεν μπορούσα να το αφήσω αμπλογκάριστο.

Την περασμένη Παρασκευή, παραγγέλνω από το on-line κατάστημα των Porcupine Tree, Burning Shed, τη συλλεκτική έκδοση του τελευταίου τους άλμπουμ, "Fear of a Blank Planet". σε DVD-Audio. Για την ακρίβεια, είναι "υβριδιακός" (hybrid) δίσκος, καθώς λειτουργεί ως DVD-Video (με ήχο DTS 5.1 και PCM Stereo) και ως DVD-Audio (με 24-bit MLP 5.1 και 2.0). Είναι, δηλαδή, μια από τις λίγες περιπτώσεις όπου και ο φάκελος AUDIO_TS και ο VIDEO_TS είναι "γεμάτοι". Το δισκάκι περιέχει επίσης το EP "Nil Recurring", που αποτελείται από κομμάτια που απορρίφθηκαν από το "Fear..." και διάφορα μικρά extras.

Κόστος; Γύρω στα 11 ευρώ (10 λίρες Αγγλίας, αν θυμάμαι καλά), συν 1.80 τα έξοδα αποστολής. Με περίπου 13 ευρώ, αγοράζεις 80 λεπτά μουσικής, ένα βίντεο κλιπ και δύο ταινίες μικρού μήκους. Μια χαρά, έτσι;

Προσέξτε, τώρα: το DVD το παρήγγειλα την Παρασκευή. Μιας και οι Porcupine Tree είναι Βρετανοί, το δισκάκι θα μου ερχόταν, λογικά, από το Ηνωμένο Βασίλειο. Μερικά λεπτά μετά την παραγγελία, μου στέλνουν e-mail και μου λένε το εξής:

"Your order will normally be processed the next working day."

Οκέι, λέω, ας περιμένω μέχρι την επόμενη εργάσιμη μέρα. Και μαντέψτε: την Τρίτη, το DVD ήταν στην πόρτα του σπιτιού μου, σε άριστη κατάσταση.

Γιατί σας τα λέω αυτά; Για να πουλήσω μούρη, επειδή πήρα ένα prog-rock άλμπουμ σε limited edition που πήρε υποψηφιότητα για βραβείο Grammy Καλύτερου Surround Album και έχασε από αυτό το πράγμα; Όχι ότι μισώ τους Beatles, αλλά... σκεφτείτε το λίγο, δεν είναι κάπως εξοργιστικό να σκοτώνεσαι νυχθημερόν να φτιάξεις ένα surround album και να σου παίρνουν το βραβείο οι Beatles; Αλλα όχι, ούτε και γι' αυτό το λόγο σας τα λέω όλ' αυτά.

Μιας και είμαι φοιτητής στη Λέσβο, που είναι πολύυυυ μακριάααααα από το σπίτι μου, αν χρειαστώ κάτι και δεν μπορώ να το πάρω από δω, οι γονείς μου μου το στέλνουν μέσω του ταχυδρομείου. Και ξέρετε κάτι; Τα δέματα που μου στέλνουν καθυστερούν πολύ περισσότερο απ' όσο το "Fear of a Blank Planet". Σχεδόν μια βδομάδα. Ξέρω, τα ελληνικά πλοία, τα φορτωμένα δρομολόγια, τα νησιά μπλα μπλα μπλα. Σκεφτείτε, όμως, κι αυτό: έστω κι αν το DVD ήρθε με αεροπλάνο, μην ξεχνάτε ότι ήρθε από την Αγγλία. Εφόσον το Σαββατοκύριακο δεν κουνιέται ούτε φύλλο (είπαμε, μόνο εργάσιμες μέρες), και το e-mail είπε "την επόμενη εργάσιμη μέρα θα δηλωθεί η παραγγελία σας", άρα το DVD ξεκίνησε από την Αγγλία τη Δευτέρα.

Ανακεφαλαιώνουμε: Ένα DVD έρχεται από τη μία χώρα στην άλλη μέσα σε δύο μέρες, κι ένα δέμα που πάει από τη βόρεια Ελλάδα στη Λέσβο έρχεται σε... σχεδόν μια βδομάδα;

Τα συμπεράσματα δικά σας, αγαπητοί μου ανοιχτομάτηδες...