Λένε πως μία στιγμή είναι ικανή να αναποδογυρίσει τη ζωή σου. Το πιστεύω.
Παραδέξου το, σου συνέβη κι εσένα. Κάποια στιγμή στη ζωή σου, συνέβη κάτι που σε στιγμάτισε άσχημα, κατέστρεψε τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα και φέρεσαι σε άλλους. Κάποτε, σε τραυμάτισαν.
Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν. Δεν θυμάμαι καν αν πήγαινα σχολείο τότε ή όχι. Ίσως πήγαινα. Το σίγουρο είναι ότι ήμουν επισκέπτης.
Δεν μου άρεζε να είμαι επισκέπτης. Οι άλλοι καλεσμένοι που ήταν της ηλικίας μου με έσπρωχναν μακριά τους. Ήταν όλοι τους μια μεγάλη παρέα, κι εγώ ένας outsider. Προτιμούσα να είμαι με τους μεγαλύτερους. Εκεί ένιωθα ασφαλής.
Μια νύχτα, όμως, οι μεγάλοι δεν ήταν εκεί για να με σώσουν.
Θυμάμαι ότι βρισκόμουν στο υπνοδωμάτιό του. Τον ήξερα και παλιότερα. Δεν θυμάμαι το όνομά του, ούτε και το πρόσωπό του. Θυμάμαι ότι με πήγαν μέσα στο δωμάτιό του "για να παίξουμε". Εκείνος περίμενε, σαν αρπακτικό που στήνει καρτέρι για το θήραμά του.
Η πόρτα έκλεισε.
Με άρπαξε από τα μαλλιά.
Πέρασε το μπράτσο του στο λαιμό μου.
Με έριξε στο χαλί.
Με έσφιξε. Με ακινητοποίησε. Μου χτυπούσε το κεφάλι.
Προσπάθησα να αντεπιτεθώ, μα αυτό απλώς δυσκόλευε την κατάσταση. Ήμουν τόσο ζαλισμένος, που δεν φώναζα για βοήθεια.
Βήματα. Οι γονείς του ερχόντουσαν για να μας ρωτήσουν αν θέλουμε να φάμε ή να πιούμε κάτι. Με άφησε. Μόλις έφυγαν, με άρπαξε πάλι.
Ένιωθα μια τεράστια ζαλάδα όταν ήμουν στο αυτοκίνητο των γονιών μου στην επιστροφή. Τους έλεγα ότι οι φίλοι τους έχουν ένα πολύ παράξενο παιδί.
Από τότε, ήμουν ιδιαίτερα επιθετικός στο σχολείο. Χτυπούσα άσχημα τους συμμαθητές μου. Τους σνόμπαρα, απομακρυνόμουν από αυτούς, δεν τους εμπιστευόμουν. Ήμουν μια χαρά με τους δασκάλους. Ήμουν ασφαλής μαζί τους, ως ένα κακομαθημένο μαμόθρεφτο που δεν ήξερε τι του γινόταν.
Ακόμη δεν έχω ξεπεράσει εκείνη τη στιγμή. Με χτύπησε τόσο βαθιά στο υποσυνείδητο, που βγάζω στους πάντες μια μεγάλη επιθετικότητα, χωρίς καν να σκέφτομαι τι είχα ζήσει τότε. Κι αυτή τη δίψα για τη βία δεν θέλω να την σταματήσω. Θέλω να κάνω κακό στους άλλους, να τους πληγώνω για το παραμικρό. Έτσι, έχασα αμέτρητους φίλους, κι αυτοί που μου απέμειναν μερικές φορές δεν μπορούν να με πάρουν στα σοβαρά, επειδή φέρομαι παρανοϊκά. Βαθιά μέσα μου, θέλω να κάνω κακό σε κάποιον. Θέλω να δικαιωθώ. Θέλω να του κάνω ό,τι μου έκανε εκείνος ο τύπος τότε.
Καθίκι. Δεν θυμάμαι το όνομά σου ή το πρόσωπό σου. Σίγουρα δεν θα σε αναγνωρίσω αν σε δω στο δρόμο, και πολύ πιθανόν να μη με αναγνωρίσεις ούτε κι εσύ. Και σίγουρα δεν θα θυμάσαι τι μου έκανες. Αλλά εγώ δεν το ξεχνάω. Έριξες πάνω μου όλη την επιθετικότητα που προφανώς μάζευες από τους γονείς και τους συμμαθητές σου. Με έκανες να μισήσω τους πάντες. Με έκανες ένα καθίκι.
It took so long to remember just what happened.
I was so young and vestal then,
you know it hurt me,
but I'm breathing so I guess I'm still alive
even if signs seem to tell me otherwise.
I've got my hands bound and
my head down and my eyes closed,
half-closed, wide open.
Do unto others, what has been done to me,
Do unto others, what has been done to you?
Tool - "Prison Sex"
Παραδέξου το, σου συνέβη κι εσένα. Κάποια στιγμή στη ζωή σου, συνέβη κάτι που σε στιγμάτισε άσχημα, κατέστρεψε τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα και φέρεσαι σε άλλους. Κάποτε, σε τραυμάτισαν.
Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ήταν. Δεν θυμάμαι καν αν πήγαινα σχολείο τότε ή όχι. Ίσως πήγαινα. Το σίγουρο είναι ότι ήμουν επισκέπτης.
Δεν μου άρεζε να είμαι επισκέπτης. Οι άλλοι καλεσμένοι που ήταν της ηλικίας μου με έσπρωχναν μακριά τους. Ήταν όλοι τους μια μεγάλη παρέα, κι εγώ ένας outsider. Προτιμούσα να είμαι με τους μεγαλύτερους. Εκεί ένιωθα ασφαλής.
Μια νύχτα, όμως, οι μεγάλοι δεν ήταν εκεί για να με σώσουν.
Θυμάμαι ότι βρισκόμουν στο υπνοδωμάτιό του. Τον ήξερα και παλιότερα. Δεν θυμάμαι το όνομά του, ούτε και το πρόσωπό του. Θυμάμαι ότι με πήγαν μέσα στο δωμάτιό του "για να παίξουμε". Εκείνος περίμενε, σαν αρπακτικό που στήνει καρτέρι για το θήραμά του.
Η πόρτα έκλεισε.
Με άρπαξε από τα μαλλιά.
Πέρασε το μπράτσο του στο λαιμό μου.
Με έριξε στο χαλί.
Με έσφιξε. Με ακινητοποίησε. Μου χτυπούσε το κεφάλι.
Προσπάθησα να αντεπιτεθώ, μα αυτό απλώς δυσκόλευε την κατάσταση. Ήμουν τόσο ζαλισμένος, που δεν φώναζα για βοήθεια.
Βήματα. Οι γονείς του ερχόντουσαν για να μας ρωτήσουν αν θέλουμε να φάμε ή να πιούμε κάτι. Με άφησε. Μόλις έφυγαν, με άρπαξε πάλι.
Ένιωθα μια τεράστια ζαλάδα όταν ήμουν στο αυτοκίνητο των γονιών μου στην επιστροφή. Τους έλεγα ότι οι φίλοι τους έχουν ένα πολύ παράξενο παιδί.
Από τότε, ήμουν ιδιαίτερα επιθετικός στο σχολείο. Χτυπούσα άσχημα τους συμμαθητές μου. Τους σνόμπαρα, απομακρυνόμουν από αυτούς, δεν τους εμπιστευόμουν. Ήμουν μια χαρά με τους δασκάλους. Ήμουν ασφαλής μαζί τους, ως ένα κακομαθημένο μαμόθρεφτο που δεν ήξερε τι του γινόταν.
Ακόμη δεν έχω ξεπεράσει εκείνη τη στιγμή. Με χτύπησε τόσο βαθιά στο υποσυνείδητο, που βγάζω στους πάντες μια μεγάλη επιθετικότητα, χωρίς καν να σκέφτομαι τι είχα ζήσει τότε. Κι αυτή τη δίψα για τη βία δεν θέλω να την σταματήσω. Θέλω να κάνω κακό στους άλλους, να τους πληγώνω για το παραμικρό. Έτσι, έχασα αμέτρητους φίλους, κι αυτοί που μου απέμειναν μερικές φορές δεν μπορούν να με πάρουν στα σοβαρά, επειδή φέρομαι παρανοϊκά. Βαθιά μέσα μου, θέλω να κάνω κακό σε κάποιον. Θέλω να δικαιωθώ. Θέλω να του κάνω ό,τι μου έκανε εκείνος ο τύπος τότε.
Καθίκι. Δεν θυμάμαι το όνομά σου ή το πρόσωπό σου. Σίγουρα δεν θα σε αναγνωρίσω αν σε δω στο δρόμο, και πολύ πιθανόν να μη με αναγνωρίσεις ούτε κι εσύ. Και σίγουρα δεν θα θυμάσαι τι μου έκανες. Αλλά εγώ δεν το ξεχνάω. Έριξες πάνω μου όλη την επιθετικότητα που προφανώς μάζευες από τους γονείς και τους συμμαθητές σου. Με έκανες να μισήσω τους πάντες. Με έκανες ένα καθίκι.
It took so long to remember just what happened.
I was so young and vestal then,
you know it hurt me,
but I'm breathing so I guess I'm still alive
even if signs seem to tell me otherwise.
I've got my hands bound and
my head down and my eyes closed,
half-closed, wide open.
Do unto others, what has been done to me,
Do unto others, what has been done to you?
Tool - "Prison Sex"
1 σχόλιο:
μιλάμε για ηλικίες 5-6 ετών το πολύ, έτσι;
Δημοσίευση σχολίου