OK, τώρα είμαι 100% σίγουρος ότι τα Grammy επιλέγονται από μία οργάνωση σατανικών masterminds που σκοπό έχουν να καταστρέψουν την αξιοπρέπεια της σύγχρονης pop (πέρσι ήμουν 99.9%). Τι τα θέλουμε αυτά τα ηλίθια βραβεία; Δε σημαίνουν τίποτα, πλέον. Κάνει μπαμ ότι είναι στημένα. Τουλάχιστον, τα Academy Awards (aka Oscars) εξακολουθούν να έχουν ένα ενδιαφέρον. Τα Grammy είναι μια υποκρισία. Εδώ, νέοι, πολλά υποσχόμενοι καλλιτέχνες πραγματικά ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ προς τέρψιν γεροντόσαυρων που "αδικήθηκαν" στο παρελθόν. Paul McCartney; Neil Young; Δεν τους φτάνουν τόσα βραβεία;
Ιδού κάποια "highlights" που με εκνεύρισαν ή μου έκαναν εντύπωση:
• Ο Eminem πήρε ΔΕΚΑ υποψηφιότητες και κέρδισε δύο. Δεν έχω ακούσει το Recovery, αλλά κρίνοντας από το περιεχόμενο, τις κακές κριτικές και το "Love the Way You Lie", βλέπω έναν καλλιτέχνη που έχασε την παλιά του σπιρτάδα και το βιτριολικό χιούμορ (βλ. "Guilty Conscience"). Άξιζε πραγματικά τόσ... ουφ, τέλος πάντων, ας τον αφήσουμε αυτόν.
• Οι Arcade Fire έσκισαν με το The Suburbs. Μπράβο τους. Έπαιξαν και δυο κομμάτια στην απονομή, ένα εκ των οποίων το εκπληκτικό "Month of May". Παιδιά, τέτοια "βραβεία" δεν είναι αρκετά για σας. Ελπίζω, τουλάχιστον, τώρα να σας μάθει περισσότερος κόσμος.
• Η Lady Gaga, φυσικά, σάρωσε τα βραβεία με το "Bad Romance". Καμία έκπληξη. Δεν είναι κακό κομμάτι το "Bad Romance", και με εκπλήσσει που έχασε το "Telephone" με τη Beyoncé (που ήταν υποψήφιο για Καλύτερη Ποπ Συνεργασία Με Φωνητικά). Αλλά, τόση διασημότητα, τόση φασαρία, τόσες εισπράξεις, είναι πραγματικά απαραίτητο κι ένα βραβείο Grammy;
• Οι Iron Maiden πήραν Grammy για το "El Dorado", τσακίζοντας τους Korn, Lamb of God, Slayer και Megadeth. Τα συμπεράσματα δικά σας. Οι Korn έπρεπε να το πάρουν, ώστε να τσατιστούν οι απανταχού μεταλλάδες για άλλη μια φορά! Πού τέτοια τύχη...
• Οι Goldfrapp πήραν δύο υποψηφιότητες. Και τον πούλο. Ντροπή. Το Head First ήταν υπέροχο.
• O Steven Wilson είναι για άλλη μια φορά ο πιο "surround" γκαντέμης. Την τελευταία φορά που ήταν υποψήφιος για Καλύτερο Surround Άλμπουμ, το 2008 (για το Fear of a Blank Planet, που κυκλοφόρησε το 2007), έχασε από το Love, ένα surround/soundtrack/mashup/remix άλμπουμ (πώς τα καταφέρνουν;!) με κομμάτια των Beatles για το Cirque de Soleil, που κυκλοφόρησε το 2006. ΝΤΡΟΠΗ. Φέτος, ο Steven έγραψε στο porcupinetree.com, "Φέτος είμαστε και πάλι υποψήφιοι για Surround Album Grammy για το The Incident, και αυτή τη φορά δεν είμαστε ενάντια στους Beatles!". Έχασε, όμως, και πάλι.
• Και το Καλύτερο Βίντεο Κλιπ Μεγάλου Μήκους πάει στους... Doors;! Μα... το When You're Strange είναι ντοκυμαντέρ! Έι, μισό λεπτό! Όλα τα φιλμ που ήταν υποψήφια γι' αυτή την κατηγορία ήταν ντοκυμαντέρ! Και γιατί οι Doors; Δεν ξέρω, μπορεί να είναι καλό το φιλμ, αλλά τι νόημα έχει να βραβεύουμε "νεκρούς" καλλιτέχνες; Ξέρω, ξέρω τι θα μου πείτε, "οι Doors είναι αθάνατοι και αξίζουν όλη τη δόξα και..." ΟΧΙ. Οι Doors είναι νεκροί. ΝΕΚΡΟΙ. Χωνέψτε το, γαμώ την τρέλα μου.
Το καλό που σας θέλω, Oscars, να μην με απογοητεύσετε έτσι. Α, μα πια...
Ιδού κάποια "highlights" που με εκνεύρισαν ή μου έκαναν εντύπωση:
• Ο Eminem πήρε ΔΕΚΑ υποψηφιότητες και κέρδισε δύο. Δεν έχω ακούσει το Recovery, αλλά κρίνοντας από το περιεχόμενο, τις κακές κριτικές και το "Love the Way You Lie", βλέπω έναν καλλιτέχνη που έχασε την παλιά του σπιρτάδα και το βιτριολικό χιούμορ (βλ. "Guilty Conscience"). Άξιζε πραγματικά τόσ... ουφ, τέλος πάντων, ας τον αφήσουμε αυτόν.
• Οι Arcade Fire έσκισαν με το The Suburbs. Μπράβο τους. Έπαιξαν και δυο κομμάτια στην απονομή, ένα εκ των οποίων το εκπληκτικό "Month of May". Παιδιά, τέτοια "βραβεία" δεν είναι αρκετά για σας. Ελπίζω, τουλάχιστον, τώρα να σας μάθει περισσότερος κόσμος.
• Η Lady Gaga, φυσικά, σάρωσε τα βραβεία με το "Bad Romance". Καμία έκπληξη. Δεν είναι κακό κομμάτι το "Bad Romance", και με εκπλήσσει που έχασε το "Telephone" με τη Beyoncé (που ήταν υποψήφιο για Καλύτερη Ποπ Συνεργασία Με Φωνητικά). Αλλά, τόση διασημότητα, τόση φασαρία, τόσες εισπράξεις, είναι πραγματικά απαραίτητο κι ένα βραβείο Grammy;
• Οι Iron Maiden πήραν Grammy για το "El Dorado", τσακίζοντας τους Korn, Lamb of God, Slayer και Megadeth. Τα συμπεράσματα δικά σας. Οι Korn έπρεπε να το πάρουν, ώστε να τσατιστούν οι απανταχού μεταλλάδες για άλλη μια φορά! Πού τέτοια τύχη...
• Οι Goldfrapp πήραν δύο υποψηφιότητες. Και τον πούλο. Ντροπή. Το Head First ήταν υπέροχο.
• O Steven Wilson είναι για άλλη μια φορά ο πιο "surround" γκαντέμης. Την τελευταία φορά που ήταν υποψήφιος για Καλύτερο Surround Άλμπουμ, το 2008 (για το Fear of a Blank Planet, που κυκλοφόρησε το 2007), έχασε από το Love, ένα surround/soundtrack/mashup/remix άλμπουμ (πώς τα καταφέρνουν;!) με κομμάτια των Beatles για το Cirque de Soleil, που κυκλοφόρησε το 2006. ΝΤΡΟΠΗ. Φέτος, ο Steven έγραψε στο porcupinetree.com, "Φέτος είμαστε και πάλι υποψήφιοι για Surround Album Grammy για το The Incident, και αυτή τη φορά δεν είμαστε ενάντια στους Beatles!". Έχασε, όμως, και πάλι.
• Και το Καλύτερο Βίντεο Κλιπ Μεγάλου Μήκους πάει στους... Doors;! Μα... το When You're Strange είναι ντοκυμαντέρ! Έι, μισό λεπτό! Όλα τα φιλμ που ήταν υποψήφια γι' αυτή την κατηγορία ήταν ντοκυμαντέρ! Και γιατί οι Doors; Δεν ξέρω, μπορεί να είναι καλό το φιλμ, αλλά τι νόημα έχει να βραβεύουμε "νεκρούς" καλλιτέχνες; Ξέρω, ξέρω τι θα μου πείτε, "οι Doors είναι αθάνατοι και αξίζουν όλη τη δόξα και..." ΟΧΙ. Οι Doors είναι νεκροί. ΝΕΚΡΟΙ. Χωνέψτε το, γαμώ την τρέλα μου.
Το καλό που σας θέλω, Oscars, να μην με απογοητεύσετε έτσι. Α, μα πια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου