κ α λ ω σ η λ θ α τ ε

η προσωπική χωματερή σκέψεων ενός Έλληνα με αεικίνητα μάτια

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Η συλλογή ολοκληρώθηκε.

Ώρα για κατανάλωση, παραγωγή και κατασκευή.
Κρίμα που χθες ήταν Παρασκευή.
Θα ήθελα να είναι σήμερα,
γιατί τώρα θέλω να γκρινιάξω σαν τα θεριά τ' ανήμερα.

Θα κατατάξω τα αγαθά,
κι ας είναι ζόρι σαν το Γολγοθά.
Θα ουρλιάξω,
χωρίς τ' αυτιά των άλλων να ταράξω.

Τι δουλειά έχει η γνώση
σ' έναν κόσμο όπου τα ξύνουν τόσοι και τόσοι;
Μου την έχει δώσει.

Μα δεν το αφήνω αυτό να μ' αμαυρώσει.

Θέλω το Ζεν μου πίσω
προτού κάποιον άμοιρο στον κόκκυγα κλωτσήσω.
Έχω πολλά ζητήματα να θέσω,
μα τώρα μου χρειάζεται νοερά να την πέσω.

Το έχω κουράσει το μυαλό μου τόσο,
που θέλει να με κάνει τις σκέψεις μου να ζυμώσω.
Θα με σκοτώσω!
Δεν θέλω πια να κάνω τον καμπόσο.
Θα είμαι τίμιος, κι ας το πληρώσω όσο όσο.
Θέλω τη ζωή μου να σώσω,
πάνω απ' όλες τις αρετές και τις ψευτιές που έχω να δώσω.

Άμα ζητάω συνέχεια να με συγχωρέσουν
θα είναι σα να τους ζητάω στον αφαλό μου να χέσουν.
Δεν είναι η συγγνώμη όλων άξιά μου.
Μόνο όσων σέβονται τ' αυτιά μου.

Η μηχανή αργεί, μα τη νιώθω να ξεκινάει,
και κάτι νέο μέσα στο μυαλό μου ξυπνάει.
Τι να είναι; Θα το μάθω σύντομα, ελπίζω.
Κι αν αργήσει, δεν πειράζει, δεν θέλω να του τα πρήζω.
Ούτε να κλαψομουνίζω.
Τις σκοτούρες καθαρίζω.

Η άνοιξη αναβλύζει, με μέρες λαμπερές,
γι' αυτό ας μη ζητάω μαγαζί διαμπερές.
Πού θα πάω τώρα; Ποιος ξέρει...
Υπάρχουν σίγουρα εκπλήξεις σ' όλ' αυτά τα μέρη.

Ας αρχίσει, λοιπόν, η κατανάλωση, η παραγωγή και η κατασκευή,
κι ας μην απαιτώ από τους άλλους να με χαρακτηρίζουν ευσεβή.
Ή να με δείξουν στην TV.
Θέλω μόνο να μου θωρακίσω το αυτί,
για να αντέχω τη σκληρή ζωή.

Και νιώθω πως αυτό θα συμβεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: